yürürüm habersizce kendimden
kaldırımlar çiğnenir çiğnerim
benliğimden uzak
düşünür müyüm aklım mı karışır bilmem
ben’ imi çiğnerim cahilce
yürürüm yollarda
kimsesiz
garip
bir yolcu gibi
köprü altlarından geçer
açlıktan kelimeleri yerim
heceleri emerim
oturmak mı dinlenmek mi
bilmem gizlice

Mustafa KÜÇÜKTEPE