gülendam sevdanın ikiz arkadaşı
şiirlerimi göz yaşlarımdan dinle

/ hani gülendam rüzgâr ekecektik denizin en koyu mavisine
sevda içip fırtına biçecektik
hani gülendam dağların sevdası üzerine ant içmiştik
hani gülendam sevdanın elinden tutup ağlamayacaktık
kırmızı tohumlar ekecektik sınırsız tarlalarımıza
ne oldu böyle birden
boynu bükük laleye /

tut ellerimden sürükle beni
karanlığın en içten aydınlığına
ağlama

bırak düşman mendillerini ıslak kalsın
gülendam tut ellerimden sürükle beni
yazmayan kalemin yalnızlığına
uyku tutmayan gözlerin alevine sürükle beni
tut elimden Ferhat’ın maceralarına
arabesk şarkıların isyanına sürükle beni
unut unut beni gökyüzünün göz kırpan bir ucunda
unut beni adımızı sevda ile söyleme
sus yas tutmasın arkamdan ağıt yakan martılar
unut beni unut beni gülendam
kör sevdanın arkadaşı gülendam

umutlarımı yakmış olacağım beni unuttuğunda
gece ayazında buz tutmuş sözcükler gibi olacağım
beni unuttuğunda gülendam ölmüş olacağım