bir sabah uyandığımda anne

duvarlara vurulduğumu

ilk haykırışımı ilk vuruşmamı unutmuşum

düşlerin yüzleri yaktığını

kesik kesik çalan sirenleri

kayalara çarpan yüreğimi unutmuşum

/ bir sabah uyandığımda anne

yanıyordu bağrım kesilmişti soluk yüzüm

atlılar yokuşları sınıyordu şimşekler çakıyor

kuşlar çiçekleri okşamıyordu anne /

bir sabah uyandığımda anne

bir annenin dualarını bebeklerin gülümseyişlerini

sabahleyin sevgili uyandırışını unutmuşum anne

/ say ki tırnaklarım böğrümü delmeyi öğütlüyor

sevgili saçlarımı yoluyor

duvarlar benimle vuruşuyor /

bir sabah uyandığımda anne

düşlerimi unutmuşum düşlerimle vuruşmamı

akşama kavuşmayı geceyi

sancılarımı yaralarımı

hepsini her şeyi unutmuşum anne

/ unutsam da ne çıkar anne

ben hayatı unutmuşum anne hayatı unutmuşum

hayat unutturulmuş bana

hayat unutturulmuş anne /

Mustafa KÜÇÜKTEPE