düşüncelerimle ördüğüm
duygularımla bağladığım ipek saçların
baharı yaşayan güller gibiydi

hayatını yaşayan bir çocuk gibi
ellerimin arasında pamuk yumuşaklığıyla
yavrusunu bağrına basan anne şefkati vardı
tellerinde
şehrin tüm kirlerine rağmen berraktı düşünceleri
üzerine yakışmıştı kına rengi
güzelleştirmişti tenini
dahası
anlatamadığım anlaşılmaz
sevgiyle yazılmış kanla yıkanmış
çözemediğim satırları
gözlerimi alan güzelliği vardı

Mustafa KÜÇÜKTEPE