rüyalarımı taşladım
kızgınlığımdan
kendimi hiçe saydım ağladım
kudurmuş öfkem fırladı sokaklara
ağaç yapraklarını yoldum
apansız saldırdım duygularıma
kalemlerimi kalbime sapladım
sonra yıldızlar gibi yapayalnız
çaresiz kaldım ağladım

şiirlerimi yaktım sessizce
ırmağa attım bakakaldım
kudurdum ardından fırladım
atıldım savaşın en ön saflarına
şeytanımla vuruştum
şehrin keskin ucu saplandı hayallerime
kanattı benliğimi

düşündüm
bozguna uğradım kahroldum
gömüldüm karanlığa
etrafımda gelincik sessizliği

Mustafa KÜÇÜKTEPE