solgun ve kırgınım hayat

dökülüyorum sokaklarına kimsesiz şehrin

rüzgar avutur diye bekliyorum

savruluyorum sağa sola

çiçekler kokmuyor nedense

çığlıklar yıkık duvarlarda gizlenmiş

sessizlik hakim bulvarlarda

sakalar susmuş serçeler aç

solgun ve kırgınım hayat

yaşasan ne ki

Mustafa KÜÇÜKTEPE