Doksanlı yıllarda Avrupa’nın göbeğinde bir insanlık dramı yaşandı. Yıllarca beraber yaşamış Boşnak, Sırp ve Hırvat toplulukları  birbirine düşürüldü, çatıştırıldı. Bu savaştan en çok Bosnalı Müslümanlar etkilendi. Seksen ve daha sonra doğanlar bu savaşın canlı şahiti oldular. Yüz binlerce Bosnak Müslüman öldürüldü. Toplu soykırıma maruz kaldı. Başkent Saraybosna yıllarca kuşatılıp ablukaya alındı. Bombalanmayan yer, kurşunlanmayan ev kalmadı. Ülkemiz her zaman olduğu gibi yine mazlumun yanında yer aldı. Kermesler yapılıp yardımlar toplandı ve Bosnalı kardeşlerimize gönderildi. Bazı Boşnaklar gerek tedavi gerek diğer gerekçelerle ülkemize getirildi. Bu trajediyi herkes sadece izledi. O günlerde yazmış olduğum hislerimi sizlerle paylaşmak istiyorum.

Ağıtlarım Ağlıyor

ah Bosna ah

senin çığlıkların ulaşıyor kulaklarımıza

seni seyrediyoruz ekranlarda

ah Bosna ah

gözyaşlarınla bağırdın

kanlarınla haykırdın

çocuklarınla kadınlarınla her şeyinle seslendin dünyamıza

ah Bosna ah

senin bizden olduğunu yüreğimizden bir parça olduğunu

duygularımızı hislerimizi aldılar bizden

bizi bizden ayırdılar Bosnam

biz biz olsaydık yüreğimiz seninle atacaktı

silahlarımız seninle patlayacaktı

biz senin yanında olacaktık

senden olduğumuzu senin bizden olduğunu

avaz avaz bağıracaktık dünyaya

ah Bosna ah

bir bilsen bize ne yaptıklarını seni neden hissedemediğimizi

senden niçin ayrı kaldığımızı

ah Bosna ah

bir bilsen

bizim yüreğimizi zincire vurdular hislerimizi körelttiler

duygularımızı ateşe verdiler

dünyamızdan güneşi sildiler

ah Bosna ah

bir anlatabilsem bir anlayabilsen

dillerimizi kestiler kalemlerimizi kırdılar

haykıramıyoruz sana olan sevdamızı

yazamıyoruz mektuplarımızı

biliyorum

bizi asla affetmeyeceksin biliyorum

ama ne çare Bosna feryat edemiyorum

ama güveniyorum sana senin yüreğin merhametlidir

güveniyorum sana bizi affedersin

ah Bosna ah

senin göğünde yıldızlar yerine napalmlar bombalar doğuyor

çocuklar ilk füzeleri öğreniyorlar

annelerinin adı yerine

babasız geldiler kimsesiz geldiler dünyaya

elbiseler giydiler kanla boyanmış

ilk hüzünle tanıştılar

ah Bosna ah

yazgın kaderin böyle yazılmış

silmeye yetmez gücümüz

biliyorum dargınsın küskünsüz bize

ah şu zincirler olmasaydı

ah şu duvarlar olmasaydı

kapalı hücrelerde olmasaydık

gösterirdik dünyanın kaç bucak olduğunu

ah Bosna ah

bizi biz de koymadılar bizi bizden aldılar

herşeyimizi alıp götürdüler

göğümüzde kuşlar uçmaz oldu

bahçelerde güller açmaz oldu

güneş ay yıldızlar doğmaz oldu dünyamızda

ah Bosna ah

bir bilsen ne çektiğimizi

kıvranıp duruyoruz şurada

vicdan azabı çekiyoruz

fakat tüm dualarımız seninle

onu bizden alamadılar Bosnam alamadılar

tüm dualarımız tüm dileklerimiz sana

ah Bosna ah                                                                                                                                                                         sen hep bizi düşünür bizi düşlersin                                                                                                              değişmez umutların hayallerin bizde filizlenir

senin adın silinmez tarihlerden

sen bir kan bir gözyaşı bir hüzün bir mazlumlar diyarısın

senin adını tarih koydu

sen dün Endülüstün

sen dün Halepçeydin Hamaydın Eritreydin

bu gün Bosnasın

yarın bilmem ne olur

ah Bosnam ah

sen ah eyle biz figan eyleyelim

sen ah eyle  biz ağıtlar dökelim

sen destanlar yazdır tarihe

biz okuyalım ıslak gözlerle

ah Bosnam ah

ağıtlarım ağlıyor bize

ah Bosnam ah sen ağla biz ağlayalım

ağlayalım halimize

sen orada kimsesiz biz burada kimsesiz

ağlaşalım

mazlum ülke

baharımız yakındır

umutlarımız yeşerecek elbet bir gün

çıkacağız bir gün düzlüğe

elbet birgün çıkacağız

yarınlar böyle olmasın

tarih kanla yazılmasın yazılmasın Bosnam

Modern dünyanın en büyük suçlarından biri olan bu savaş, utanç sayfası olarak tarihte hüzünle yerini alacaktır.

http://kayserianahaber.com/ah-bosna-ah-_m5064.html